Nu jij er niet bent
En het bed twee vierkante meter te groot is
Lig ik wakker met de gedachte
Dat Rome ook niet op één dag gebouwd is
Dat heeft ettelijke jaren geduurd
Eeuwen
Dat krijg je met Italiaanse bouwvakkers
Nu jij er niet bent
En ik mezelf weer in slaap zing
Kijk ik toe hoe de wereld danst
Op het ritme van de alcohol
En het kloppen op de muren
Van mijn zwaarvermoeide buren
Nu jij er niet bent
En de koelkast weer geplunderd
Boer ik droevige blues tunes
Uit de grond van mijn darmen
En de kronkels van mijn middenrif
Niemand luistert naar mijn lichaam
Dit goddelijk gedrocht
Nu jij er niet bent
En mijn woorden enkel muren raken
Hoor je het raderwerk knarsen en kraken
De onderwijzer wordt niet wijzer
En niemand staat verder dan de dichter
Nu jij er niet bent
En de nachten verraderlijk lang
Dient mijn zweet slechts elfen en geesten
Verduistergordijen houden de beesten in bedwang
Gefluister maakt me bang
Nu jij er niet bent
Zijn woorden overbodig
Zelfs de stilte is niet nodig
Om me te zeggen
Dat ik zinloos ben