Gwen

Je slaapt nog niet
Je kan niet slapen
je werkt je door de woorden
verhalen vormen vragen
ogenschijnlijk ongenadig
verdwijnt je eeuwige lach
mijn vrolijk-gekke meid
huilt zich klein
en vraagt zich af
hoe eindeloos de nachten kunnen zijn
Ik houd mijn armen open
maar vraag me niet te spreken
troost groeit niet uit mijn woorden
het drijft op mijn aanwezigheid

Geplaatst in Gedichtje en getagd met .

Eén reactie

Reacties zijn gesloten.