Open

Het is geen snelweg naar het strand
Op een zomeravond in de zonsondergang
Het is een kiezelweg die slingert langs ravijnen
Regen en hagel vullen je cabrio
Je wenst dat je niet op weg hierheen was

Het is geen roman over zout en branding
Noch een handboek of een encyclopedie
Het zijn vergeelde krantenknipsels, verdwaalde notities
Bierviltjes vol uitgelopen woorden

Het is geen schwarzwaldtorte met kersen boven op
Geen canard á l’orange, geen wagyu steak natuur
Het is chili con carne, poffertjes uit pak
De overschot van gisteren is de soep van morgen

Het is geen munt of musk of geur van chocolade
Het is de stank van cholesterol en tranen
En alles wat rot is en liever binnen blijft

Het is geen verbintenis van spieren en souplesse
Felblauwe ogen, een glimlach die je smelt
Het is een vehikel geklemd in grauwe pels
Dat sleept en kraakt als je ermee vrijt

Het is geen schat, geen juwelen van goud en edelstenen
Misschien is het erts of ongeslepen diamant
Het lijkt op een aardappel in de schil
Een bijenkorf, een zwaluwnest, een oester

Het zwijgt en het hunkert, het heeft geen visie
Inzicht en dromen dienen geen doel
Het kijkt en het luistert, het programmeert
Te vaak berekent het zijn gevoel

Het is geen waarheid, geen rode loper
Het is geen veerboot, geen haardvuur, geen kingsize bed
Het is een raadsel, een zoektocht, een strijd
Het is een keuze, een alternatieve werkelijkheid

Er is geen receptie
Het onthaal zit van binnen
De koffie staat klaar
En is gratis bovendien
Het is een beetje een museum, een beetje theater
Kom het ontdekken
Wie weet had je dit nog nooit gezien

Het is geen kasteel, geen hotel, geen villa
Het is een huis
En de deur staat open

Geplaatst in Gedichtje en getagd met .

Eén reactie

Reacties zijn gesloten.