Misschien gun ik me mijn dromen niet
uit angst dat ze werkelijkheid worden
Misschien vraag ik je niet wat je denkt
benauwd dat je zou antwoorden
Misschien zie ik spoken
dartel dansende waternimfen
zwartgevleugelde engelen
die me in hun armen verpletteren
Misschien ontdek ik
in ooghoeken of fluisterlachen
sleutels van poorten
die niet op mijn weg staan
Misschien reis ik enkel om te vluchten
nooit ergens heen
altijd ergens vandaan
Misschien kan ik de knoop pas ontwarren
als ik de touwtjes loslaat
Misschien zijn er morgen
geen regels of lijnen
om boodschappen tussen te lezen
Misschien vind ik ooit rust
in een handpalm of een kus
Misschien is het dat
Misschien is het allemaal een spelletje
dat iedereen hier speelt
En het is heel plezant
Laat me maar
Laat me in mijn hoekje wachten
Laat me in gedachten verdwalen
Naar bongobon weekends
en zwijgzame conversaties
en de avondzon
Misschien gun ik me mijn dromen niet
Misschien doet het antwoord teveel pijn